مقایسه ویژگی های شخصیتی و همسرآزاردیدگی جسمی و روانی در زنان همسرآزاردیده، متقاضی طلاق و عادی

سابقه و هدف: خشونت در مقابل زنان یک مسئله مهم سلامت عمومی است که پیامدهای سلامت ذهنی و جسمی کوتاه مدت و بلند مدتی برای زنان و خانواده هایشان دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه ویژگی های شخصیتی و میزان همسر آزاری در زنان همسر آزاردیده، متقاضی طلاق و عادی است. مواد و روش­ها: طرح پژوهش از نوع مورد-شاهدی می باشد. نمونه پژوهش شامل زنان مراجعه کننده به دادگاه خانواده است که 300 نفر برای گروه زنان همسر آزار دیده، 200 نفر در گروه زنان متقاضی طلاق انتخاب و با 154 نفر از زنان عادی مقایسه شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه شخصیتی neo-ffi و شاخص همسرآزاری isa  و یک پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی استفاده شد. سه گروه با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مقایسه شدند. یافته­ها: یافته­ها نشان­داد که ویژگی­های شخصیتی موافق بودن و روان­آزردگی(نوروزگرایی) در گروه زنان همسر آزاردیده بیشتر و برونگرایی در آنها کمتر از دو گروه دیگر بود، همچنین تجربه پذیری در افراد متقاضی طلاق بیشتر از گروه عادی مشاهده شد. میزان همسر آزاردیدگی جسمی در زنان عادی 8/3±04/13، طلاق گرفته 81/9±25/14 و همسرآزاردیده 55/8±9/35 (001/0˃p) بدست آمد. نتایج در همسرآزاردیدگی روانی نیز به همین صورت بود. نتیجه­گیری: بنظر میرسد زنان همسرآزاردیده بواسطه رون آزرده خویی بالای خود، رفتارهای تکانشی، خصومت، اضطراب، افسردگی و آسیب پذیری بیشتری از خود نشان میدهند که منجر به تشدید مشکلاتشان میشود در عین حال همراهی و نرمش بیشتری نشان میدهند و بخاطر برونگرایی پایین قادر به حل مسئله خود نیستند. بنابراین توصیه می شود در تحقیقات آتی نقش آموزش مهارت های زندگی در تغییر وضعیت آزاردیدگی زنان بررسی شود.